…και σουτέρ
Μόνο ηλίθιος δεν το καταλαβαίνει.
Η ομάδα χρειάζεται Ντιλέινι δίπλα στον αρχηγό και οι μόνοι που δεν το παραδέχεστε είστε εσείς. Μαζεύετε όλα τα καλά παιδιά και άξια παλικάρια να πιέσουν την μπάλα, να παίξουν σκυλίσια άμυνα, να βάλουν το εγώ κάτω από το εμείς. Και στο τέλος δεν έχετε έναν κίλερ, έναν φονιά, έναν σουτέρ με άγνοια κινδύνου.
Σε ξανατιμωρεί η θεά μπάλα. Τραυματίζεται ο Ματ, λείπει κανά μήνα και παραπάνω και μόλις γυρίζει και δείχνει αγριεμένος, αρρωσταίνει και στην συνέχεια παθαίνει υποτροπή της ασθένειας και μένεις με σουτέρ τον Στρόμπερι και τον Αθηναίου.
Καλή τύχη στην συνέχεια. Θα την χρειαστούμε.