Για ποιον να πρωτοπείς
Ο Τουρέ μπορεί να κάνει την διαφορά.
Δεν έβγαλε μάτια χθες. Δεν θα μπορούσε άλλωστε. Όμως, όποιος ξέρει μπάλα καταλαβαίνει ότι ο Γιάγια κάνει την διαφορά. Η μπάλα με την μια, κίνηση στον χώρο, διάθεση να προσφέρει ακόμα και κόντρα στην Λιβαδειά για το Κύπελλο κ.λ.π.
Γκιγιέρμε: Τέτοιο χαφ δεν έχει κανείς άλλος στην Ελλάδα. “Σκύλος” δεν είναι. Όμως, ξέρει άριστα την θέση του. Κόβει χωρίς να κάνει σκληρά μαρκαρίσματα γιατί είναι ταχύς στο μυαλό και στα πόδια. Μπάλα ξέρει και όταν τον ανέβασε ο Μαρτίνς από 6άρι σε 8άρι πέρασε ωραίες κάθετες πάσες. Απλός και μοντέρνος χαφ.
Ο Κούτρης υπενθύμισε σε όλους ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει μόνο τον Τσιμίκα. Μόνο η έκρηξη του λείπει εξ αιτίας της αγωνιστικής απραξίας. Όλα τα άλλα τα διαθέτει.
Για τον Σισέ τι να πούμε; Ο καλύτερος, μαζί με τον Βούκοβιτς, στόπερ του Ολυμπιακού. Μπήκε μέσα χθες και έδειξε στον Μαρτίνς ότι έχει πάρει για τα καλά το μάθημα του. Σοβαρός. Για αυτό ο κόουτς οφείλει να το ξανασκεφτεί. Ο Σισέ είναι ο πιο γρήγορος στόπερ του. Εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι και δεν το περνάς με τίποτα με την μπάλα στο χορτάρι. Άλλωστε το γκολ του Μάνου ξεκίνησε από το δικό του κλέψιμο στο κέντρο και την εξαιρετική πάσα άνοιγμα δεξιά στον Μασούρα.
Μάνος: Κανονικό σέντερ φορ. Μια φάση ένα γκολ. Με ωραία εκτέλεση. Το παιδί δεν είναι άτσαλος, ούτε αργός. Πιέζει δε τους αμυντικούς. Αξίζει ευκαιρίες.
Καλός και γρήγορος και ο Μασούρας, ενώ εμείς ξεχωρίζουμε τον Ανδρούτσο γιατί δεν φοβήθηκε, όπως και ο Σισέ, το παιχνίδι. Άλλος 20χρονος, με όσα προηγήθηκαν με την πάρτι του, θα είχε άγχος και δεν ακουμπούσε την μπάλα.
Μια νίκη που αξίζει περισσότερο από τους 3 βαθμούς.