Αγραβάνης: Θεός
Επιτέλους.
Βγήκε ένας απ’ τον Ολυμπιακό να μιλήσει για ένα θέμα έξω απ’ τα δόντια. Μια χαρά τα είπε στον Παπαπέτρου και με πολύ συναδελφικό ύφος.
Ούτε κουμπαριές ούτε φιλίες με τον κύριο Ιωάννη, ο οποίος 5 χρόνια έμεινε στάσιμος και συνεχώς του έφταιγαν οι άλλοι. Και ειδικώς οι προπονητές του, οι οποίοι τον στήριξαν όσο κανέναν άλλον κι αν δεν ήταν οι Αγγελόπουλοι θα έπαιζε ακόμα σε κανένα κολλέγιο γελαδάρηδων ή σε καμιά αναπτυξιακή Λίγκα των Γιάνκηδων.
Τον γουστάραμε τον Αγραβάνη για το θάρρος του και τον τσαμπουκά του. Πλέον θα είναι ο πρώτος παίκτης που θα αποθεώνουμε στο ΣΕΦ.