Ένας είναι ο Θρύλος
Ακόμα κλαίμε. Από την χαρά μας και τα νεύρα μας.
Ούτε στην μπάλα, ούτε στην “σπυριάρα” φέτος δεν ζήσαμε τέτοια ένταση και τέτοιο ξέσπασμα, σαν αυτό που βιώσαμε στην κατάκτηση του “χρυσού σετ”. Για ενάμιση σετ ο Θρύλος δεν εμφανίστηκε. Μόνο στο τρίτο σετ και σε αυτό δεν ολοκλήρωσε με επιτυχία την αποστολή του, καθώς και μέχρι το 13-11 του πρώτου σετ.
Η Κονόμι στο χειρότερο παιχνίδι της. Η Γιώτα το ίδιο. Η χειρότερη υποδοχή όλων των εποχών αυτής της ομάδας. Νεύρα, άγχος, κατάθλιψη. Έλλειψη συγκέντρωση και πάθους. Οι ρωσίδες τα έκαναν όλα τέλεια και το κυριότερο δεν έκαναν λάθη.
Όταν έφτασε η ώρα της πρόκρισης, όμως, ο Θρύλος απέδειξε ότι είναι ένας σε όλη την Ευρώπη (και όχι μόνο). Παρ΄ ότι και στο “χρυσό σετ” οι δικές μας πήγαν να βγάλουν μόνες τους τα μάτια τους. Από 3-8, βρεθήκαμε στο 12-10. Εκεί, όμως, οι ρωσίδες που έχουν σπουδαία ομάδα, τα έκαναν πάνω τους και λύγισαν. Με άσο της αγαπημένης του Παντελή πήραμε την πρόκριση.
Ανήμερα του Πάσχα θα σηκώσουμε την κούπα.