Αντεπίθεση…
Το final four τελείωσε άδοξα.
Ξεκινάμε την ανασυγκρότηση για τον τίτλο, για το Πρωτάθλημα. Να το πάρουν τα κορίτσια γιατί το αξίζουν. Μην ξεχνάμε δε ότι σε 3 χρόνια σήκωσαν 3 ευρωπαϊκές κούπες.
Σωστά είπε ο Παυλίδης ότι το ατσάλι όσο το χτυπάς χαλυβδώνεται. Οι μεγάλες ομάδες στα δύσκολα ξεχωρίζουν. Από την άλλη, βεβαίως, δεν συζητάμε ότι κάτι δεν πήγε καλά στην προετοιμασία της ομάδας εν όψει της διοργάνωσης. Τέτοιο μπλακ άουτ στον ημιτελικό δεν ξανάπαθε αυτή η ομάδα. Χθες, πάλι τα ίδια. 4-1 κερδίζαμε στο πρώτο οκτάλεπτο και μετά 5-9 και αντίο η τρίτη θέση. Όχι ότι άλλαζε κάτι με την τρίτη θέση. Αλλά, δεύτερο συνεχόμενο ματς αυτού του επιπέδου και να τρως στο δεύτερο ημίχρονο 7-5, αυτό φωνάζει ότι η ομάδα είχε πρόβλημα στο final four.
Ό,τι έγινε, έγινε. Τώρα το Πρωτάθλημα.
- Γιατί, ρε κορίτσια;
- Κοντονή, μαύρο