Μια φιλική συζήτηση με τον κύριο πρόεδρο
Κατ’ αρχάς συμφωνούμε μαζί του στο εξής.
Ο Μαρτίνς κάνει σπουδαία δουλειά στον Ολυμπιακό και είναι απαράδεκτοι όσοι Ολυμπιακοί τον περνούν πριονοκορδέλα για ένα κακό αποτέλεσμα. Αυτές τις Ολυμπιακάρες, του Facebook και του καναπέ, δεν τις γουστάραμε ποτέ.
Από εκεί και πέρα, όμως. Πώς να το κάνουμε, κύριε πρόεδρε. Εμάς δεν μας αρκεί ένα καλό ευρωπαϊκό ματς. Εμείς είμαστε Ολυμπιακοί και «γαύροι». Δεν θα μας αρκούσε ούτε το 0-1. Είμαστε Ολυμπιακοί και γουστάραμε να λιώσουμε τους Βάζελους και να τους εξευτελίσουμε. Και γιατί όχι; Ευκαιρία ήταν να τους τελειώσουμε! Όμως στην πραγματικότητα για το κάζο της Κυριακής (πού φτάσαμε, ε; Τόσο πολύ μεγάλωσε τον Ολυμπιακό ο Μαρινάκης, ώστε να μιλάμε για κάζο για ένα Χ με τον Βάζελο. Και δεν το λέμε μόνο εμείς. Το γράφει και ο Νικολακόπουλος στην εφημερίδα σου, κύριε πρόεδρε).
Οι πραγματικοί υπεύθυνοι δεν είναι ούτε ο προπονητής, ούτε οι παίκτες. Έπρεπε, βλέπεις, να γλιτώσει ο (Θ)Αλαφούζος από την αποκαθήλωση. Αλλά ακόμα και τίποτα να μην ισχύει από όλα αυτά, και απλώς οι «Voice Believes» να συνομωσιολογούμε, πώς εξηγείται η εμφάνιση του Ολυμπιακού; Η τόσο παθητική και τόσο αδιάφορη. Στο δεύτερο ημίχρονο να μην περνάμε την σέντρα, ο Σεμέδο να πουλάει συνέχεια την μπάλα στους Βάζελους και ο Μεριά να μαρκάρει με τα μάτια τον Μακέντα. Ποιον, τον Μακέντα! Πώς εξηγείται ότι οι δικοί μας σε όλο το ματς κάθονταν και έτρωγαν ξύλο και δεν έβγαλαν ούτε λεπτό ελάχιστη ένταση και λίγο νεύρο.
Αυτά είναι που μας τρέλαναν όλους τους Ολυμπιακούς και γι’ αυτό παίρνει η μπάλα τον Μάρτινς.